Heerlijk kliederen in mijn schetsboekjes
Hier zet ik mij neer
Daar zet ik mij neer. Dat denk ik en dat doe ik. En dan teken en klieder ik. Wat ik zie, of wat ik denk of voel te zien. Ik ga helemaal op in mijn omgeving. En samen verdwijnen we in mijn schetsboekjes. Goeiedag en bonjour ontsnappen spontaan uit mijn mond. Hier voel ik mij goed. Ergens in de Westelse bossen. Daar bij die molen. Of langs ‘t Neetje. Hier zet ik mij neer.
(lees verder onder de foto’s)
Ik speel, op papier!
Het is voorjaar 2024 en ik trek bij het eerste aangename weertje de natuur in met mijn schetsboekje. In dat schetsboekje vind ik fletse, erg aarzelende tekeningen uit 2016 en 2017 terug. En ook een aankoopbonnetje van wat ‘student grade’ waterverfjes die ik toen handig in een schattig blikken doosje bevestigde zodat ze dienst konden doen als een mini reispalletje.
Mijn verlangen van toen is dus terug boven komen borrelen, en ik ben vast beraden het deze keer écht uit te leven in plaats van slechts flets en aarzelend.
Dus doe ik wat opzoekwerk om te kijken hoe anderen dit aanpakken en schets ik met hen mee om mijn gerief beter te leren kennen. Ik speel, op papier!
Zo ontdek ik al gauw dat ik voorheen veel en veel en véél te voorzichtig omsprong met mijn waterverfjes. Teveel water, te weinig pigment, te zuinig, te weinig durf. Kortom, het ideale recept voor flets en aarzelend…
(lees verder onder de foto’s)
Meer pigment, minder perfectionisme
Meer pigment dus, en daarnaast vooral ook minder perfectionisme. Er is niks dat mijn persoonlijke creatieve ontwikkeling tot nu toe meer in de weg heeft gezeten dan de onnodige drang om alles levensecht en waarheidsgetrouw te willen weergeven. Want ‘ochierochot’ het moet toch mooi zijn?? Dus weg daarmee, althans voor nu.
Focus op ‘kliederen’, zakken in het moment, hier zet ik mij neer. Genieten van het gratis natuurconcert om mij heen. Van het spel van zien, kijken en observeren, en geobserveerd worden 😏. Van de bewegingen van mijn hand. En van de onverwachte effecten van bepaalde penseelstreken, krijtjes of kleuren die mengen, want ja, het zijn inmiddels al lang niet meer enkel waterverfjes. Mixed media galore!
(lees verder onder de foto’s)
Genieten van het spel
Ja, genieten van het spel. Punt. Plezier!
Zo ontdek ik dat het mij niet alleen ‘hier en nu’ het mooiste schenkt wat dat moment te bieden heeft. Het blijkt ook mixed media schetsen op te leveren die op latere momenten niet geheel onaardig zijn om aan te zien.
Als het alleen aan mij had gelegen, dan waren die kliederingen nog lang in mijn schetsboekjes blijven wonen (op enkele foto’s na die ik met vrienden en familie deelde). Maar dat was buiten een goede vriendin gerekend die me begin augustus aanmoedigde om in te gaan op de oproep van het Westelse kunstenaarscollectief, OXOt.
Ook zot, ik stel tentoon
Exactement!
Samen met gemeente Westerlo en landschapspark de Merode zet OXOt de Grand Bazaar de Merode op in het oude GB gebouw ter ere van de Merodehappening 2024.
In het gezelschap van de werken van meer dan 50 andere lokale kunstenaars stel ik er 12 van mijn schetsjes tentoon met als titel:
“Hier zet ik mij neer.”
De centrale tentoonstelling toont werken die passen binnen de thema’s: Westerlo, bos, natuur, water, kastelen, rivier, volksverhalen, abdij, …
Zeg nu zelf… 😉
Wie weet zie ik je daar!
Of hier, want hier zet ik mij neer.
Frouke
PS: met diepe dankbaarheid aan OXOt, of ik stelde helemaal niet tentoon 😉
Related blog posts:
No comment yet, add your voice below!