
Schrijven
Ik wil schrijven,
tot in d’oneinigheid der tijden
Tot waar de zon niet schijnt maar ik hem bén
en mijn stralen ons verwarmen
Tot daar wil ik schrijven
Mijn pen horen krassen op ‘t papier
geruststellend hier
De letters zien dansen uit die pen
zoals ik alleen hen ken
‘k Wil de woorden voelen vloeien
als tranen op mijn wang
Maar dan langzaam en zonder snot
met ‘n vertrouwd schuren alsof ik vantevoren weet naar welke uithoek ik deze traan zal sturen
Met een krul haal ik uit naar boven en dan weer naar benee, want in het bekken van de G
verzamelt zich een zee
vol zoute tranen,
ongehuild omdat in nog te schrijven woorden zich de troost verschuilt
februari 2025, Frouke Vermeulen
No comment yet, add your voice below!